Het hoofdbestuur van het Nut kwam regelmatig op audiëntie bij de koning. In deze invloedrijke vereniging was een belangrijk deel van de vaderlandse elite vertegenwoordigd. Zij wilden het volk ontwikkelen door onderwijs en het verspreiden van kennis. Van meet af aan was het Nut daardoor een natuurlijke bondgenoot van de hervormingsgezinde koning.
Het hoofdbestuur van het Nut vertelde de koning over hun experimenten met de spaarbank, waarmee de nodige ervaring was opgedaan in Schotland. De koning vroeg meteen of het Nut niet in al zijn afdelingen een spaarbank kon oprichten. Nog geen halfjaar later waren de spaarbanken een feit. De goedkeuring en steun van de koning vormden een krachtige stimulans.