Ontstaan

In 1869 werd de Nutsspaarbank Scheveningen opgericht. Bankactiviteiten begonnen kleinschalig: in de Gemeenteschool aan de Keizerstraat en alleen tussen 18.00 en 19.00 uur op zaterdagavonden. Hierna verhuisde de bank een aantal keer. Van het Verkooplokaal aan de Wassenaarsestraat naar een pand aan de Badhuiskade 19.

In 1923 kocht de bank vervolgens het gebouw aan de Badhuiskade 24. Hier werd in 1968 nog een nieuw hoofdkantoor gebouwd. Bijkantoren waren er aan de Westduinweg 73f, Badhuisweg 52 en het Tesselseplein 6. Respectievelijk gebouwd in 1927, 1930 en 1970. Om spaarders beter van dienst te zijn werd in 1973 besloten te fuseren met de grotere Haagse Nutsspaarbank. Maar het verschil tussen de banken bleef duidelijk, zo vertelt een oud-medewerkerster.

Nieuw kantoor

Henny Bakker beleefde op 1 september 1970 haar eerste werkdag als werknemer van de Scheveningse Nutsspaarbank. De geboren Scheveningse, die nog altijd in de badplaats woont, werkte achter het loket van het bijkantoor aan het Tesselseplein. Het was een klein kantoor met, Henny incluis, drie man personeel. ,,Het kantoor lag vol met Suskes en Wiskes en er werd de hele dag door gerookt. Het kantoor was net open en er was de hele dag niets te doen. Behalve aan het einde van de maand. Dan kwamen de salarissen binnen.’’

Volgens Henny was de sfeer bij de kantoren in Scheveningen familiair. ,,Op alle kantoren, ook het hoofdkantoor, kenden we bijna alle klanten bij naam. Of boekjesnummer. We wisten hoe het met hun en hun familie ging.’’ Toen Henny een paar jaar bij de bank werkte, fuseerde Scheveningen met de Haagse Nutsspaarbank. ,,Wij, de meisjes achter de balie, waren helemaal niet enthousiast over een fusie.’’ De dames moesten namelijk twee keer een week naar het opleidingscentrum van de bank in Doorn. ,,Daar leerden we over het ambtenarensparen en de Zilvervloot en dergelijke. Omdat er altijd maar één iemand gemist kon worden aan de balie, werden we gecombineerd met een Haags meisje. Daarmee sliepen we dan ook mee op een kamer. Ik vond dat helemaal niet leuk.’’

,,Vooral de Scheveningse tegeltjes die we ooit uitgaven waren erg in trek''

Meer verschillen

Maar dat was niet enige verschil met Den Haag. Zo hadden Scheveningse spaarders een andere kleur spaarbankboekje. In Den Haag waren ze bruin. ,, De 'onze' waren azuurblauw’’, herinnert Henny zich. Ook werden er in Scheveningen andere cadeautjes weggeven, bijvoorbeeld op Wereldspaardag. ,,Vooral de Scheveningse tegeltjes die we ooit uitgaven waren heel erg in trek. De Haagse kantoren deden dat niet.’’ En dat zorgde volgens Henny voor een ‘invasie van Haagse spaarders’.

Henny stopte in 1980 bij de bank. Ze stond namelijk op het punt van bevallen. ,,Toen moest ik ophouden. Dat was nog zo in die tijd. Er werd mij wel iets bijzonders aangeboden: ik kon een soort oproepkracht worden. Dat bestond toen nog niet, in ieder geval niet bij 'ons'. Dat betekende wel dat ze 's morgens zouden bellen en dat ik dan meteen moest komen werken die dag. Voor mij was dat geen optie, want ik had geen oppas. Met pijn in mijn hart heb ik toen afscheid genomen. Ik vond het vreselijk en heb het werk en alle collega's zó gemist toen ik eenmaal opgehouden was.’'